โล่งอกไปที

เฮ้ออออ.เซร็งเป็ดว่ะ....

เรื่องไม่เปนเรื่องหน่ะ

คุยกันเรื่องไร

ขอบใจว่ะ..เซร็ง

เฮ้อออออ เพื่อนรัก.ทำจายว่ะ มึงมันเก่า ช่างมัน ซักวันมันจะรู้สึก

เลิกกันดีโว้ย..ต่างคนต่างไปหาคนใหม่...เคียดโว้ย

ไม่รู้จักรักษาสิ่งที่ดีไว้..วันไหนขาดสิ่งนั้นไป.......น้ำตาแทบเป็นสายเลือด.....

นา.มึงไม่รีบกลับมา..ไม่ทันเห็นเด้อ..ผู้บ่าวสิมาขอข้อยแต่งงานแว้วนะ..โทหาก็ไม่มีเบอร์..ตั้งไกลอ่ะ...

หวัดดีปีใหม่..โยนทิ้ง....เก่า ต้อนรับ....ใหม่ โอป่าว..

ไมรักแล้วต้องเจ็บวะ...ความเฉยชาคือการบอกลา.โดยไม่ต้องออกเสียงดัง.....

เมื่อไหร่จะกลับมาวะ...คิดถึง..ไม่บายจัย..

คิดถึงจังว่ะ..เมื่อไหร่กลับมาวะ

จากวันนี้..จดจำไว้..ที่เราเคยสัญญาร่วมกัน..จะผูกพันรักกันเรื่อยไป...จะไม่ลืม...

HOPE is the thing with feathers
That perches in the soul
and sings the tunes without the words
and never stops at all.

ไม่สร้างปัญหาไม่ได้ไงวะ..ฮึยยยยย...กูไม่ไหวแล้วว่ะ..

วุ้ยยยยย...เบื่อว่ะ...สัสสสสสสสสสส......เซร็ง......กูชักจะทนไม่ไหวละ...................

มันแอ่วดี..ผัวเลี้ยง

หนูนาจัดหนัก

ไม่จบ จบได้ไง ไม่ยอม โอป่าว .. ไปแม่ฮ่องสอนมา มีของมาฝาก...เพียบนะ นะ..คุณนาย..